"Don't Cry for me Argentina"

Ja, hier trappen we even volop op de rem! Manjana, manjana! Het is hier heerlijk. Fantastisch hostel met grote tuin en lekkere stoelen, leuk rustig dorpje en waar we hiervoor zijn, WIJN, je hebt hier heel veel wijn! En wat is wijn zonder een lekker stukje vlees en een
empanada. We poepen zo langzamerhand malse biefstuk keutels. We vinden het ook zo lullig voor de ober om hem elke keer met glazen te laten lopen, dus bestellen we in inmiddels maar per fles! Ik begrijp nu dat liedje van Robbie williams, "there is wine running through my vains" ;)

We huren fietsen of lopen en gaan iedere dag langs een andere wijnboer. Overal kun je proeven en/of een rondleiding krijgen, soms gratis of tegen een kleine betaling. Ze variëren van klein tot redelijk groot. Bij de een is de wijn lekker, bij de ander heerlijk.
Hey, we krijgen er zelfs een kleine tapas schotel bij.

Overal om ons heen zijn bodega's, veel kun je lopend doen, maar er zitten er ook wat verder weg tegen de heuvels aan. Bergje op is best zwaar op de onverharde weg. Het resultaat mag er dan weg zijn, heerlijke wijn met een fantastisch uitzicht over de valley.
In alle landen zie je veel honden op straat. We hebben het idee dat ze net zo worden verzorgd als katten bij ons. Ze leven buiten maar krijgen wel eten van de mensen. Eentje daarvan vindt ons leuk en begeleid ons als we aan het fietsen zijn. We noemen hem bastaard bassie ;).
Zowel ploeterend bergop, als bergaf blijft ie bij ons. Ook als we bij de bodega zijn, wacht ie op ons. Onderweg komen we nog loslopende paarden tegen, super.

We zitten ook veel in de tuin van het hostel, heerlijk...wouw, er komt ineens weer een hele kolonie papegaaien over vliegen. De temperatuur is hier normaal gemiddeld 11gr las ik ergens en in de lonely planet staat dat het max 21gr wordt rond deze tijd. We hebben geluk dan denk ik, want het is de hele tijd tussen de 25 en 30gr. Dat betekent....zoals wij dat altijd doen, op zoek naar een zwembad, bij een luxe hotel. Eerste hotel...zwembad leeg, tweede..hetzelfde, nergens een zwembad gevuld met water te vinden! Hebben wij dat weer?!
Het is hier uiteindelijk natuurlijk wel winter en dan wordt er blijkbaar niet gezwommen, ook niet bij deze tropische temperaturen.
Dus, we zitten in de tuin wijntje erbij, boekkie lezen, zie ik in mijn ooghoeken, set de lonely planet lezen....?! Huh droom ik, ben ik wakker?? Ook pakt ze de laptop erbij en is druk doende. Dan komt ze uiteindelijk bij, ik heb een leuke route uitgezet voor Buenos aires.
Wat?! Gaaf, laat maar zien. Ik neem even een wijntje, hoor! Nou, dan gaan we van hier, naar daar en dan daar naartoe. Oh, wat kun je daar dan zien, musea, parken, gebouwen. Neeh, we beginnen bij de zara, dan de H&M, paar boutiques en checken of ze hier ook de berskha hebben....dussss

Nog maar een wijntje ( ik hoor jullie zeggen, nog een? Ja, nog een, ja! 't is al 12.00 uur geweest;)

We hebben een aantal heerlijke dagen gehad en gaan morgen terug naar salta, vanuit hier vliegen we nl. Naar BA. Nog een keer heerlijk eten in een top lokaal restaurantje. Wijntje
erbij. Het blijkt weer feest te zijn in het dorp. Geen idee waarom, maar is wel leuk. Lijkt een beetje op carnaval. Dansende mensen op straat en er wordt vuurwerk afgestoken.
Lekker slapen dan maar. Ik lig in diepe, diepe slaap, tot er ineens iemand rechtop in haar bed staat naast me! Ik schrik me kapot. Ja, ik heb er weer een bultje bij!! Ja, ja klinkt vervelend en echt een reden om midden in de nacht in je bed te gaan staan.
Even een flashback...weten jullie nog dat we in salta in dat "fijne, leuke, gezellige, hostel hebben geslapen" "not". Waarschijnlijk heeft ze hier een huisdiertje meegenomen! Ja, hoe noemen ze die ook al weer?
Oh, ja, vlooien;) er zitten een aantal bultjes op haar been, die enorm jeuken! Zo, vanaf nu slapen we apart ;) het is even afwachten of het er meer worden, anders hebben we toch een probleem, of beter gezegd, Lisette.
Ik krijg meteen overal jeuk, als ik dit schrijf, jullie ook?

Zo, we worden niet zo uitgerust wakker. Ontbijtje en pleite.
We komen weer langs het natuurgebied ......
Dat bekend staat om de mooie rode bergen. Ik ruik vis?! In bergen, in de bus? Het is ook geen verse vis wat ik ruik. Het zal toch niet dat lieve oude opa'tje zijn, hè, die net is
binnengestapt. Echt de luchhh van m'n schoenen is er niks bij!

We hebben ons huiswerk gedaan. We hebben van te voren al gecheckt welk hostel in het centrum ligt, betaalbaar is en vooral SCHOON! Terug naar waar we de vorige keer sliepen in Salta, no way!
We komen aan. Do you have à room? Sorry, full.
Hou op hoor! Gelukkig had set nog en tip gekregen van een backpacker in cafayte. Deze blijkt een kamer te hebben, is schoon en na het gebruikelijke afdingen ook nog betaalbaar.
Super leuk met een mooi opgezette tuin, waar we overdag lekker kunnen Chillen. Het gebruikelijke patroon empenada'tje naar binnen werken, wijntje erbij. Zo, denken jullie, ideaal vakantieland! Nou, dat dacht ik dus ook, maarrrr dat valt vies tegen!
Ik zal het uitleggen. Als we eten houdt set altijd iets over en dan is ze zo lief om de rest aan
mij te geven. Biefstuk vindt ze wel lekker, maar niet fantastisch....
Top combi zou je denken.
Bij het eerste stukje biefstuk dat ze hier eet, zie ik haar mondhoeken omhoog krullen en er komt een enorme glimlach op haar gezicht. Hmmm, maar dit is lekker, zo krijg je dat niet in holanda! Echt ik zit de laatste stukjes van haar bord te kijken, pfff, het is wel veel hè,
zegt ze er nog bij en propt het zo naar binnen. Met pijn en moeite krijg ik af en toe nog een restje steak of empenada. Ja, zo leuk is het dus allemaal niet, begrijp je!

We hebben echt hulp nodig als we terug zijn! Kent er niet iemand een Sonja Biefstuk of zo? Set, doe mij nog een empanada...

Morgen gaan we salta verlaten en hoe gaan we dat doen? In style! We nemen het beste restaurant, met de grootste steaks en lekkerste wijn!

Maar eerst nog even onze culturele activiteiten op niveau brengen. De inca's offerden kinderen om de goden tevreden te stellen. Nu zijn er in de buurt bergen die hoger zijn dan 6.000m. Daar hebben ze een aantal jaren geleden 3 kinderen gevonden van 7,8 en 15 jaar oud. Door de sneeuw, hoogte en ijle lucht, zijn de lichamen nog helemaal intact.
Nou, dan eten we vast lekker als we dat hebben gezien...
Spaans blijft een lastige taal, zeker als je maandag en dinsdag door elkaar haalt!
Het museum is namelijk normaal op maandag gesloten, alleen is het een feestdag en dus nu op maandag open en dinsdag gesloten, snappie? Nou, wij dus niet… en staan voor een gesloten deur! Volgende keer beter?!
Dan maar een wijntje drinken.

Ohhh, wat zitten we vol. Voor ons geen sixpack meer, maar het lijkt meer op een grote empanada ;)
Dan maar lekker slapen. Als ik op mijn buik wil gaan liggen rol ik zo weer terug op mijn rug!!

Buenos wij zitten in de Airos!

We komen aan in B.A. en gaan met de taxi, dit keer niet in een hostel, maar een soort homestay.
Het is in een rijke buurt in het centrum, in een herenhuis, met zo'n oude lift. Deze vrouw heeft een huis met vier extra slaapkamers. We hebben openslaande deuren en een Frans balkon. Echt gaaf!

De wijk heeft iets weg van de PC, er zitten allemaal luxe winkels en regelmatig zie je de honden uitlaatservice. Wat betekent dat er iemand over straat wordt getrokken door 20 honden. Voel me net Jort hier. Ik heb alleen geen bretels, maar een afritsbroek .

We gaan op naar Recoletta cementery, hier liggen veel belangrijke mensen begraven waaronder Evita! Bizar om te zien. Het zijn hele huisjes, waarin families liggen boven de grond. Het is een dorp op zich.

De volgende dag gaan we naar de wijk La Boca met allemaal gekleurde huisjes. Leuk om te zien.

Dat geloof je toch niet…? Nu wij er zijn is het 10 jarig bestaan van het ‘Tango festival’ en is er dus ook de worldcup tango. Overal in de stad zijn concerten, shows en wedstrijden. Best of all, allemaal gratis! En wat kunnen die gasten dansen zeg! We zitten ademloos te kijken, de één is nog mooier dan de ander!

Vandaag gaan we een dagje shoppen en of course kijken naar de halve finales van de tango wedstrijd!

Ik had jullie al verteld dat Lisette er uit ziet als een krentenbol.
Ik word, wakker, ga naar de wc, sta te plassen, draai me half om en kijk naar de spiegel. Ik schrik me rot! Ik lijk op Set.
Wat blijft, vannacht zijn we lek geprikt door een mug en aangezien ik geheel onder de dekens lag, behalve mijn gezicht, ben ik nu ook net een krentenbol. Bij Lisette heeft het alleen een allergische reactie teweeg gebracht en lijkt nu ook nog op holle bolle gijs . Ideale situatie om zo naar huis te gaan!

Dit zijn de laatste uren van onze vakantie, nog een fles wijn, nog een steak en of course nog een empanada!

Iedereen bedankt voor de leuke en lieve reacties!

Zoals Evita en Arnold al met de beroemde woorden zeiden:
“Don’t cry for me argentina”, “I’ll be back”!
Dit was zeker niet de laatste keer Zuid Amerika!