De laatste week

Dit is de week van.....

.....nog 1X op de fiets.
Heerlijk door het rode zand, genieten van de omgeving en de mensen.

....nog 1X eten met het gastgezin.
Vandaag ga ik naar de markt en koop verschillende spullen voor het eten vanavond. Dingen die ze zelf niet kunnen betalen. We eten heerlijk met zijn allen en ik geniet van het laatste avondmaal.

....nog 1X staren naar de sterren.
Het lummelen hier is echt een vak. In mijn gastgezin zitten ze na het eten alleen maar niks te doen. Dit is een fenomeen wat je hier overal tegenkomt. Mensen liggen te slapen op de grond overdag, liggen languit over de schoolbank, onder de taxi etc.

......nog 1X wachten.
Wachten schrijf je hier met een hoofletter W. Ik dacht dat ik er wel aan zou wennen, maar ik word er echt knetterdol van .

......de laatste dingen organiseren.
Ook dit zit Ghanezen niet echt in het bloed. Vooruitdenken en plannen, is hier uit den boze.

.....evalueren wat ik heb gedaan.
Op school een paar keer geholpen met lesgeven, maar kwam er al snel achter dat mijn hart meer ligt bij de microkredieten. Ik ben hier veel te kort om echt iets direct te veranderen.
Door het vele wachten, afzeggen van afspraken en daarnaast om in korte tijd echt te begrijpen hoe ze hier werken in combinatie met de warmte lag mijn verwachting hoger, dan ik waar heb kunnen maken.Wel heb ik een plan gemaakt, waarbij de instroom, doorstroom en uitstroom van ondernemende vrouwen veel efficienter en sneller georganiseerd kan worden. Dit zal ik ook overdragen aan de organisatie in Nederland.

......het laatste geld uitgeven.
Het geld dat ik heb gekregen vanuit de sponsors is nu allemaal uitgegeven. Als eerste is er een box gemaakt voor de kleintjes, waar ze kunnen slapen. Ik moet zeggen, het ziet er echt veel mooier uit dan ik had verwacht. Net zoals de hele school touwens. Goed gedaan Kidz Active!
Met het geld dat nog over was, best veel eigenlijk. Heb ik schoolboeken kunnen kopen voor alle kinderen op de school! Dat vind ik echt fantastisch. De school is nu bijna af. Alle klaslokalen zijn er, meubels zijn af en de kinderen hebben nu dus ook schoolboeken. De leraren kunnen worden betaald en er wordt nu hard gewerkt aan een keuken, zodat de kinderen iedere dag een gezonde maaltijd krijgen. Hiervoor heeft kidzactive geld gekregen van een grote hulp organisatie.

...... nog 1X naar de "poeping fields".
This is echt killing. Als ik klaar ben, kijk ik achterom en zeg ik tegen mezelf, goed gedaan, Bronsie.

......afscheid nemen van mijn gastgezin.
Ik heb een aantal cadeaus voor ze en dat vinden ze helemaal fantastisch. Wat ik mooi vind om te zien is dat de oudere kinderen niet naar school zijn geweest en dat sinds de komst van de vrijwilligers er ook geld is om de school voor de jongere kinderen wel te betalen. Waar ik ook erg blij mee ben is dat Mariam naar de computerschool kan en dat haar kansen op een goede toekomst vergroot.
Ik ben er nog steeds niet achter hoe de familie er nu precies uitziet.
Het lijkt wel de Tros. Dit is de grootste familie van Ghana.

......Beseffen hoe goed we het hebben.
Mijn gastgezin heeft het al best goed voor elkaar, voor Ghanese begrippen. Daarbij moet je je wel bedenken, dat ze geen stromend water hebben, geen electriciteit, geen toilet, geen geld om vlees of groenten te kopen en dus heel eenzijdig eten. Ze slapen op de grond. Ze zijn het dorp nog nooit uigeweest, laat staan het land. Ik heb geprobeerd, met mijn afgetrainde lichaam ;), een bak met water op te tillen, die Mariam iedere dag op haar hoofd draagt. Zo, dat lukt dus niet he! Ze hebben hier geen vuilophaaldienst. De medische voorzieningen zijn hier echt heel slecht. Een van de vrijwilligers werkt bij zo'n post. Ik weet nu wel dat je hier echt niet ziek wilt worden.
Ja, dan wordt je weer even met beide beentes op de grond gezet. We klagen wel, maar het wordt ook eens hoog tijd om te genieten van de dingen die ik wel heb.

Dat ga ik dan ook uitgebreid doen als ik terugben ;). Warme douche en me de hele dag afscrubben tot ik weer schoon ben. Lekker genieten van een heerlijke bruine boterham met kaas, een broodje kroket, slapen in mijn eigen bedje, naar een normaal toilet gaan, zo kan ik nog wel even doorgaan.

......de overgang van rood en bruin, naar groen en blauw.
tijdens de trip van het noorden naar het zuiden, veranderd de omgeving langzaam van zand, stof en droogte, naar groene bomen en de blauwe zee.

.....nog 1X een kruisje slaan.
De weg naar het zuiden is redelijk goed. Dat betekent dus ook rijden als een malloot. Maar dan, houdt de weg ineens op...Vol op de rem, dikke gaten in de weg en dat wordt stuiteren. Echt, mijn auto zou bij de garage staan, maar hier kan dat allemaal.
De laatste bus is er ook weer zo een, die vertrekt als ie vol is. Dat duurt en dat duurt, he hij is vol. Domme gedachte van mij. Hoe lang ben je hier nu, Sjaakie? Hij is natuurlijk pas voor de helft gevult. Als we eindelijk rijden, stopt ie na een 10 minuten rijden en kijkt naar de voorband. Er zit speling op. Iedereen uit de bus en staat rondom het voorwiel, druk in het Dagbani te overleggen, wat ze zullen doen. Doorrijden of teruggaan. Ze besluiten het wiel eraf te halen en te kijken of er iets met de lagers (denk ik) is. Ze halen er iets tussenuit en de band gaat er weer op. Hmmm, ik krijg hier niet echt een warm gevoel van, als enige blanke met een zeer beperkte kennis van de Dagbani taal. Ik stap maar weer in en de bus draaid om. We rijden langzaam aan terug en wisselen dan van bus. Alleen die is kleiner en er zitten al vier mensen in. Ook dat past in Ghana. Halverwege moet ik overstappen op een andere bus. Als ik daar aankom, blijkt ie er niet te zijn. Bij enige navraag, komt ie (waarschijnlijk) tussen 3 en 5 uur aan. Dan moet ik dus nog 4 a 5 uur in de bus zitten, als ik geluk heb en deze geen pech krijgt onderweg. Deze bussen komen en gaan wanneer ze zin hebben. Het hele station zit vol mensen die er volgens mij al de hele dag zitten. Ja, dan mag je hier achteraansluiten.
Wat denk je zelf? Hennie is het toch echt een beetje zat en ik wil ook niet 's avonds laat aankomen (vanwege gewapende overvallen). Het is nog een dikke 300 kilometer. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik heb de eerste de beste taxi aangehouden, te duur, volgende, te duur, ahh, derde, prima prijs. Deze taxi wil me dat hele stuk we brengen voor 35,- euro. Voor hier veel geld, maar ik heb het graag voor over.

.......het thuisfront missen.
Als je ergens alleen zit en van de taal niks begrijpt, alles is anders, dan ga je toch je neefjes, nichtjes, broer, ouders, vrienden, maar vooral je vriendinnetje missen. Sterk spul he, zo'n fisherman's friend.

.......van primitief, naar de georganiseerd, orde en netheid

Zal het me lukken me weer aan te passen? Jullie moeten het me maar niet kwalijk nemen als ik bij jullie in de tuin ga zitten te poepeledoepelen. Of als ik dat ik tijdens een overleg op de tafel lig te slapen. Of ik niet of veel te laat kom opdagen op een afspraak. Of bij een dineetje mijn handen heerlijk in het eten graaf en al smakkend en boerend naar binnen werk ;)

........Iedereen bedanken voor de hulp!
Het is echt fantastisch en boven verwachting wat jullie hebben gegeven. Ik vind dat het geld echt een goede bestemming heeft gekregen. Daarnaast de spullen die ik heb gehad zoals pennen kunnen ze hier goed gebruiken. De spelletjes van mijn moeder en Marlous, zijn een regelrechte hit en worden iedere dag gebruikt. De bijdrage van Ajilon in vrije dagen en ticket.
Dus namens de kinderen van de twee scholen, THX!!!!!

Set, schatje, als ik thuiskom, zou je dan lekker nasi voor me willen maken? haha