Deel 3

Whaaaah, stress, paniek, angst. Nee, dit voelt niet fijn!

Het liep allemaal toch zo lekker voorspoedig?! Die tijd is wel voorbij!

We gaan idd naar het volgende eiland. Boottrip is heerlijk. Genieten
heerlijk van de zon op het dek.
Als we aankomen op folegrandos, stormt iedereen de boot af. Normaal
gesproken, staan er dan mensen te wachten die kamers verhuren....nu
niet! Kijken we wel goed? Links, rechts, achter ons...niks, nada
noppes!! Ik spreek iemand aan en vraag of ze weet of er kamers te huur
zijn. "Rooms", ze kijkt me aan of ik gek ben! Haha, island is full, no
rooms. Shiiiit.
Dan de camping maar proberen, anders wordt het slapen onder de heldere
sterrenhemel op het strand (maar ja, wij zijn ook geen 20 meer, hè?!)

Hello, do you have à tent to rent?
Heb je er zelf geen dan?
Dit is echt zo'n klein rustieke camping waar iedereen zelf zijn tentje
opzet. Nope, we hebben geen tent.
Hmmm, wacht. Ik help eerst de anderen en dan kijk ik of we iets kunnen
regelen. Nou, we kunnen toch nergens anders geen, want alles zit toch
vol, dus we wachten we ff.

Yes, i have perfect tent for you! Pfff, wat een opluchting!
We hebben nog 1 tent over. Voor de rest alles vol, zegt ze, terwijl we
de camping over Lopen. Dit is 'm, perfect voor jullie. We staan echt 5
minuten roerloos, met onze mond open naar onze "suite" te kijken. Dan
kijken we elkaar met lege ogen aan en kijken weer naar de tent.
Mevrouw, dat moet een vergissing zijn, dit is een tent voor een kabouter!
No, perfect for you two!
Echt, ik kan wel 's overdrijven, maar nu echt niet. Het is een tent
van 1,50 bij 1 m.
'T is dat of niks. Mevrouw, super. Hartstikke fijn, we nemen hem.
Onze tassen passen er dus niet in en laten we buiten staan.

We gaan het dorp in en kijken of er toch niet iets te krijgen is of
dat er wellicht nog een boot naar een ander eiland gaat. Het antwoord
op beide is "nope"! De eerste boot gaat pas over drie dagen. Dusss...

Het is wel een super leuk klein eiland.
Het heeft weer twee dorpjes. 1 aan zee en 1 in de bergen.
'S avond eten we in de haven en gaan dan met een eeeeenorme tegenzin
naar bed. Ga jij eerst of ik? Ik vouw me op en rol de tent in, set
volgt met een gelijke manoeuvre. Met me knieën tegen me kin, zoek ik
een comfortabele houding om zo de nacht door te komen. Aan alle kanten
lig ik tegen het tentzeil aan. Het is zo'n lage tent, dus als ik me
hoofd omhoog houd, zit ie al verwikkeld in de tent.
Na een tijdje, krijgt set het Grieks benauwd en begint om zich heen te
slaan. Ik word gek, ik trek dit niet, ik zie zwarte vlekken! Is het
al ochtend? Uh, schatje, het is 12 uur in de nacht. F*ck!
Ze steekt haar hoofd door het piepkleine deurtje voor verse lucht.
Hahaha, dat ziet er echt grappig uit. Ja, achteraf gezien dan hè?
We mogen van geluk spreken dat onze buurman een heerlijke mediterende
mantra heeft van.... Een ongelofelijk hard gesnurk!!
Slapen geven we maar op.
Rise and shine! Wat zijn wij blij het zonnetje te zien!
Iets blokt alleen het zonlicht.
Ik zie een gedaante met met een enorm lichtvlak om zich heen.
Het zal toch niet...nou...of toch wel?!
Jezus?!
Er staat een wat oudere, lange man, met lang grijs, blond haar.
Hij heeft een grijze tanga aan met een enorme tarzan erin.
Zijn armen rijken naar de hemel en hij zingt een gebed in god mag
weten welke taal. Dat geluk hebben wij dan weer.

We moeten dit allemaal even verwerken en gaan een broodje eten en
kijken of we een ticket kunnen boeken. Weg from this crazy island!
Ticket office gesloten!

Het is Lisette allemaal even teveel geworden.
Wel hebben we een andere, veeel betere, tent gekregen, waar set ff
gaat liggen bijkomen.
'S avonds gaan we met de bus naar het bergdorpje.
Echt grappig hij stopt in het begin van het dorp en aan het eind. Da's
nog geen 200m verder